اولین شهردار آمریکایی کامبوجیایی در ایالات متحده شروع به کار کرد

بوستون (AP) - یک پناهنده که از حکومت وحشیانه خمرهای سرخ جان سالم به در برد، اولین شهردار کامبوجی ایالات متحده در ایالات متحده شد.

سوهاری چاو، یکی از اعضای شورای شهر در لوول، ماساچوست، روز دوشنبه به اتفاق آرا توسط همکاران شورای خود برای تصدی پست اصلی در مجلس قانونگذاری انتخاب شد. او همچنین اولین شهردار آسیایی آمریکایی شهر شد.

"خدا به آمریکا برکت دهد، درست است؟" من یک پناهنده بودم، اکنون شهردار یک شهر بزرگ در ماساچوست هستم. "من نمی دانم که آیا این اتفاق می تواند در جای دیگری در جهان رخ دهد یا خیر. من هنوز در تلاشم تا بر آن مسلط شوم."

چاو، در سخنان مقدماتی خود، به فرار خطرناک خانواده‌اش از کامبوج و شهر صنعتی سابق لاول با ریشه‌های عمیق مهاجر می‌پردازد.

لوول که در رودخانه مریماک در نزدیکی مرز نیوهمپشایر قرار دارد، مرکز اولیه صنعت نساجی آمریکا است که موجی از مهاجران اروپایی و آمریکای لاتین را برای نسل‌ها به خود جذب می‌کند.

امروزه این شهر با بیش از 115000 نفر جمعیت تقریباً 25 درصد آسیایی است و دومین جامعه بزرگ کامبوجیایی کشور را در خود جای داده است.

چاو روز دوشنبه در جمع جمعیتی از جمله همسر و دو پسر نوجوانش گفت: "به عنوان یک آمریکایی مغرور کامبوجی، بر روی شانه های بسیاری از مهاجرانی که قبل از من برای ساختن این شهر آمده بودند، ایستاده ام."

چاو شرح داد که چگونه پدرش، کاپیتان ارتش کامبوج، توسط خمرهای سرخ کمونیست در سال 1975 در جریان جنگ داخلی کشور اعدام شد.

او گفت که مادرش که سال گذشته درگذشت، موفق شد هفت فرزندش را به مدت چهار سال زنده نگه دارد و از "مین های پیاده نظام، جنگل، قحطی، بیماری و ناامنی" جان سالم به در برد تا آنها را سالم به ایالات متحده تحویل دهد.

چاو گفت که آمریکا ممکن است آنطور که خانواده‌اش در کمپ‌های پناهندگان تصور می‌کردند «خیابان‌های آسفالت‌شده طلا» نداشته باشد، اما سرزمینی است که دموکراسی از طریق «سیستم‌های کنترل و تعادل» و اصولی مانند عدالت، برابری و شفافیت امکان‌پذیر است.

در مصاحبه‌ای که بعداً انجام شد، چاو گفت زمانی که خانواده‌اش برای اولین بار با کمک کلیسای کاتولیک در پیتسبورگ، پنسیلوانیا ساکن شدند، حدود 9 ساله بود - تجربه‌ای که باعث شد خانواده به مسیحیت گروید.

داستان ادامه دارد

آنها در اواسط دهه 1980 به جامعه رو به رشد کامبوج لاول راه یافتند، جایی که برخی از خواهر و برادرهای بزرگتر او بلافاصله در کارخانه های محلی شروع به کار کردند.

با این حال، چاو به تحصیل خود ادامه داد و در نهایت بورسیه تحصیلی فیلیپس آکادمی، یک مدرسه شبانه روزی انحصاری در آندوور را گرفت. او در کالج Macalester در سنت پل، مینه سوتا ادامه داد و در آنجا اقتصاد و علوم سیاسی را نیز با بورس تحصیلی خواند.

چاو قبل از نامزدی در انتخابات گفت که عمدتاً در خدمات مالی کار می کرد، از جمله اداره یک شرکت وام مسکن کم درآمد در لاول با همسرش قبل از سقوط بازار مسکن در اوایل دهه 2000.

انتخاب چاو به دنبال انتصاب شهردار جدید بوستون میشل وو، که والدینش از تایوان به ایالات متحده مهاجرت کرده اند، انجام می شود. او در نوامبر گذشته به عنوان اولین زن در بوستون و اولین مرد رنگین پوستی که انتخاب شد سوگند یاد کرد.

چاو همچنین در فهرست رو به رشدی از مقامات کامبوجیایی ایالات متحده در ماساچوست قرار دارد: طبق گفته واناک تنگ، رئیس انجمن کمک های متقابل کامبوج، لاول بزرگ، حداقل دو عضو شورای شهر، یک عضو هیئت مدیره مدرسه و دو قانونگذار ایالتی، همگی از لوول.

اما در حالی که آمریکایی‌های کامبوجیایی در شوراهای محلی و مجالس قانون‌گذاری ایالتی در سراسر کشور خدمت کرده‌اند، طبق گفته مؤسسه تحقیقاتی کنگره آمریکای آسیا-اقیانوسیه، یک موسسه غیرانتفاعی که به آمریکایی‌ها در منطقه آسیا-اقیانوسیه کمک می‌کند تا مناصب دولتی را اشغال کنند و هیچ‌کس به عنوان شهردار انتخاب نشده است. لیستی از مقامات فعلی

این سازمان گفت در واقع، لانگ بیچ، کالیفرنیا، که بزرگترین جامعه کامبوجیایی کشور را در خود جای داده است، اولین عضو شورای شهر ایالات متحده در کامبوج خود را تنها در سال 2020 انتخاب کرد.

انتخاب چاو همچنین پس از شکایتی در دادگاه فدرال صورت می گیرد که ادعا می کند روند انتخابات لاول حقوق رای دادن اقلیت ها را که نزدیک به 50 درصد جمعیت او را تشکیل می دهند، نقض کرده است.

اورن سلستروم، مدیر دعوی حقوقی در وکلای حقوق مدنی، یک گروه بوستون، گفت که توافق اخیر در مورد این پرونده باعث شد تا شهر روند انتخابات خود را تغییر دهد، که از انتخابات 2021 آغاز شد. نتیجه متفاوت ترین طبقه از مقامات شهر بود مورد در سال 2017

سلستروم می گوید: «تنها چهار سال پیش، مقامات منتخب شهر سفیدپوست بودند و عمدتاً به نیازهای جوامع رنگارنگ شهر پاسخ نمی دادند. «این تغییر تاریخی در ساختار قدرت شهر هرگز تحت نظام انتخاباتی قدیمی امکان پذیر نبود.

البته تالار شهر لاول بیشتر تشریفاتی است.

این شهر در 30 مایلی (50 کیلومتری) شمال بوستون، توسط یک مدیر شهری که توسط شورا انتخاب می شود اداره می شود. شهردار در واقع رئیس شورا است، جلسات آن را اداره می کند و همچنین به عنوان رئیس کمیته مدارس شهر نیز فعالیت می کند.

با این حال، چاو اهمیت انتخاب خود را در دیاسپورای گسترده کامبوج اذعان کرد و از دیگران خواست تا در جوامع خود قوی تر شوند.

او در پایان سخنان مقدماتی خود گفت: «ما دیگر نمی‌توانیم فقط قربانی باشیم». اکنون زمان آن است که رهبر باشیم و موفق شویم.»