چگونه انتقال بی‌معنای برایان کلی از نوتردام به LSU یک سیستم خراب را آشکار کرد

کنفرانس مطبوعاتی برای معرفی لینکلن رایلی به عنوان سرمربی USC در روز دوشنبه آنقدر پر از شکوه بود، مایک بون، مدیر دو و میدانی، در واقع کلمات زیر را بدون حتی یک اشاره کنایه به زبان آورد:

هرگز هدف ما این نبود که چشم انداز فوتبال دانشگاهی را با یکی از بزرگترین حرکات تاریخ این بازی تغییر دهیم، اما ما دقیقاً این کار را انجام دادیم."

فرود بن در بالای کوه در جستجوی مربی تقریباً دو ساعت طول کشید.

همانطور که با تمام صحبت هایی که از لس آنجلس در مورد تغییر پارادایم ورزش با استخدام رایلی منتشر می شود، LSU، کناره گیری برایان کلی از نوتردام، آن را به گونه ای مطرح کرد که برای صنعتی که اکنون زنگ خطر آن است، شوکه کننده تر است. کاملا رعد و برق

مربیان دائماً شغل خود را تغییر می دهند و مدارس ناامید در این زمان از سال کارهای ناامیدانه انجام می دهند. اما اینکه کلی نوتردام را در حالی که تیمش هنوز شانس قهرمانی در مسابقات قهرمانی ملی را دارد، ترک کند، هم چیزی است که هرگز در فوتبال کالج ندیده‌ایم و هم یک روبیکن متقابل که ورزش را در مسیر خطرناکی قرار می‌دهد.

وقتی یک مربی چند میلیون دلاری بازیکنانش را در دردسر رها می‌کند در حالی که هنوز می‌توانند برای تاریخ بازی کنند، چگونه کسی تظاهر می‌کند که این یک ورزش آماتور است؟ چگونه می توان تخطی ناپذیری پلی آف فوتبال کالج را جدی گرفت در حالی که برای کلی آنقدر کم اهمیت است که قبل از اینکه حتی بداند تیمش وارد خواهد شد یا نه، او را در خارج از شهر رد می کند؟

8.4 میلیون دلار و افزایش: لیست کاملی از جوایز کسب شده توسط مربیان فوتبال کالج در این فصل

طبقه بندی NCAA: میشیگان از آلاباما در رتبه سوم عبور می کند

نظر: لینکلن رایلی برای USC بی معنی بود. او از هرج و مرج SEC اجتناب می کند، او در مسابقات قهرمانی شلیک کرد.

تنها دو روز پیش، پس از اینکه نوتردام فصل 11-1 را با پیروزی خیره کننده مقابل استنفورد به پایان رساند، کلی گفت: "بدون شک، ما یکی از بهترین چهار تیم را در ذهن من در کشور داریم و آماده اثبات آن هستیم. "

و از آنجایی که انتظار می رفت Fighting Irish در روز سه شنبه توسط هیئت انتخاب در رتبه 5 یا 6 قرار گیرد، ورود نوتردام طولی نمی کشد. اگر جورجیا آلاباما و سینسیناتی، میشیگان یا اوکلاهاما را شکست دهد، بازی کنفرانس خود را شکست دهد، Fighting Irish تقریباً در جمع چهار تیم نهایی خواهد بود.

داستان ادامه دارد

به عبارتی کلی یکی از 6 تیمی که هنوز شانس قهرمانی کشور را داشتند نجات داد. این فقط عمل یک فرد شکسته نیست، این محصول یک ورزش شکسته است.

و فوتبال کالج بهتر است این جنون را پیش از گسترش بازی های پلی آف به 12 تیم در آغوش بکشد، جایی که از نظر تئوری می تواند بیش از 20 مدرسه وجود داشته باشد که هنوز در بالای چرخ فلک مربیگری در ترکیب قرار دارند.

ESPN یا هر شبکه تلویزیونی دیگری بهتر است دو بار در مورد صرف میلیاردها دلار برای یک محصول تلویزیونی فکر کند که مربیان ترجیح می دهند به دنبال قراردادهای بزرگ برای خود باشند تا اینکه به آماتورهای بدون مزد کمک کنند تا نام خود را در کتاب های درسی تاریخ بنویسند. اگر شرکت کنندگان بالقوه علاقه ای ندارند، چرا شخص دیگری باید؟

برای کسانی که می گویند نمی توانید کلی را به خاطر قبول قراردادی از LSU که انتظار می رود سالیانه 10 میلیون دلار باشد، سرزنش کنید، این مزخرف است. قبل از اینکه بچه هایی که او در نوتردام استخدام کرد حتی بدانند که آیا امتیاز بازی برای قهرمانی ملی را خواهند داشت یا نه، هیچ کس جز کلی برای رفتن بی کلاس و بیهوده مقصر نیست.

با انجام این حرکت اکنون، کلی باید در حرفه خود بی تفاوت باشد و دیگر هرگز به همان روش فکر نکند. او به هیچ وجه علاقه ای به این بازیکنان ندارد و هر احترامی که برای مدیریت برنامه نوتردام در یک دهه گذشته به دست آورده است، در توالت پرتاب شده است. او را باید برای همیشه به عنوان چیزی بیش از یک مار و یک مزدور شناخته شود.

با این حال، داستان بزرگ‌تر در اینجا در مورد ورزشی است که تا مرز مقیاس اقتصادی شتاب می‌گیرد در حالی که به گونه‌ای عمل می‌کند که اساساً ارزش محصول اصلی خود را کاهش می‌دهد.

هیچ ورزش دیگری این کار را نمی کند. وایکینگ‌های مینه‌سوتا نمی‌توانند دستمزد بیل بلیچیک را در حالی که برای سوپربول آماده می‌کنند، دو برابر کنند. در ورزش حرفه ای قراردادها و عواقبی وجود دارد. در ورزش دانشگاهی، فرهنگ کارگزارانی که به شدت با مدیران دو و میدانی مبارزه می‌کنند، منجر به پذیرش تدریجی این ایده شده است که می‌توانند هر کاری که می‌خواهند انجام دهند، هر زمان که بخواهند قراردادها را دوباره مذاکره کنند، و به دلخواه شغل خود را تغییر دهند. تکه کاغذ

یکی وقتی مربی سر کار جدید می رود و از روی کاسه علف هرز می پرد. اما وقتی او به پلی آف می رسد - تنها چیزی که به نظر می رسد در این ورزش به جز پول هنوز مهم است - شما یک مشکل واقعی در دستان خود دارید.

سرنوشت پلی آف نوتردام توسط هیئتی متشکل از 13 نفر تعیین می شود که تمام عوامل دخیل در فصل و رقابت بالقوه تیم را در نظر می گیرند. آیا آنها با دانستن اینکه برنامه ناگهان در هرج و مرج غوطه ور شده است، به Fighting Irish نیز به همین شکل نگاه خواهند کرد؟

این یک سوال منصفانه و یک نتیجه بد برای بازیکنانی است که خیلی سخت کار کرده اند تا زمانی که به دریافت بورسیه تحصیلی، اتاق و غذا در نوتردام ادامه دهند، توسط مربی ای که در LSU پول هشت رقمی کسب می کند خفه شوند. .

با این حال، این کاملاً روح فعلی فوتبال دانشگاهی را تجسم می‌دهد، جایی که مدارس می‌توانند قراردادهای 10 ساله را به مربیانی که می‌خواهند پیشنهاد دهند و به کسانی که از آنها خسته می‌شوند باج‌های هنگفت بدهند، دقیقاً به این دلیل که مجبور نیستند به بازیکنان پرداخت کنند.

اگر استاندارد جدید 10 میلیون دلار به علاوه برای مربیانی است که قهرمانی ملی را نبرده اند، فقط تمدیداتی را تصور کنید که نیک سابان، دابو سوینی و شاید کربی اسمارت در دور بعدی مذاکرات خود به دنبال آن خواهند بود.

این یک سیستم پایدار نیست. در مقطعی این ایده که یک مربی می تواند در حالی که تیمش هنوز در ترکیب قهرمانی است، شغل جدیدی را آغاز کند، باید با تحریم های مالی و پیامدهای قراردادی هنگفتی در نظر گرفته شود. در غیر این صورت، در سال‌های آینده آشفتگی بیشتری ایجاد می‌کند.

همانطور که بن گفت، چشم انداز فوتبال دانشگاهی در روز دوشنبه کاملاً تغییر کرد. فقط USC بزرگ ترین مقصر شناخته نشد.

این مقاله در ابتدا در USA TODAY منتشر شد: چگونه انتقال برایان کلی از نوتردام به LSU یک سیستم خراب را نشان داد