اینشتین درست بود و این ستاره رقص در اطراف یک سیاه چاله آن را نشان میدهد

ستاره شناسان مشاهده کرده اند یک ستاره "رقص" در اطراف سیاهچاله ابر پرجرم در قلب کهکشان ما Sagittarius A* در یک مدار که تایید انیشتین نظریه نسبیت عام.

انیشتین نظریه نسبیت overrode مدل قبلی از جاذبه توسط نیوتن. نیوتن نظریه اعلام کرد که گرانش یک نیروی جاذبه بین دو اشیاء عظیم و این نیروی عمل بلافاصله. اما اینشتین در تضاد است که گفت که گرانش بود واقعا زور بود اما نه یک انحنای فضا-زمان است. هر چند که تمایز صداهای انتزاعی, آن را در واقع دارای اثرات عمیقی در راه ما فکر می کنم در مورد فیزیک به خصوص در نجوم که در آن ما اغلب در تعاملات گرانشی عظیم بدن.

با توجه به نیوتنی مدل گرانش ستاره در حال حرکت در اطراف سیاهچاله ابر پرجرم به نام S2 باید در یک مدار در شکل یک بیضی. اما با توجه به Einsteinian, مدل, انحنای فضا-زمان ناشی از این توده عظیم از سیاه چاله به این معنی است که ستاره باید مدار در یک روزت الگوی در آینده نزدیک به سیاه چاله قبل از حرکت دوباره در یک مسیر جدید است. مشاهدات جدید تایید می کنند که S2 در واقع حرکت در یک روزت نوع مدار.

"این اثر برای اولین بار دیده می شود در مدار سیاره عطارد به دور خورشید — اولین شواهد در حمایت از نسبیت عام" گفت: راینهارد Genzel مدیر در موسسه ماکس پلانک برای فیزیک فرازمینی رهبر مشاهدات. "صد سال بعد ما در حال حاضر شناسایی شده همان اثر را در حرکت یک ستاره در مدار جمع و جور رادیو منبع Sagittarius A* در مرکز کهکشان راه شیری است."

مشاهدات ساخته شد با استفاده از تلسکوپ بسیار بزرگ بیش از یک دوره از 27 سال است. این مقدار زیادی از زمان لازم بود توسط ستاره کامل یک مدار تنها یک بار در هر 16 سال حتی اگر در برابر آن حرکت فوق العاده سریع — تا 3 درصد از سرعت نور است.

این تحقیقات می توانید به ما بگویید که نه تنها در مورد جاذبه بلکه در مورد چگونگی توجه به حرکت در اطراف سیاه چاله ها و پروژه های آینده با استفاده از آینده بسیار بزرگ تلسکوپ می تواند حتی نشان می دهد که چگونه ضعیف ستاره پاسخ به این چرخش سیاه چاله ها.

ویراستاران' توصیه های