کربن فعال سازی

کربن زدایی فرایند گرفتن یک ماده غنی از کربن و تبدیل آن از طریق گرم کردن به کربن خالص است. این فرآیند گرمایش ، به نام پیرولیز ، از یک تکنیک باستانی برای ساختن زغال چوب ناشی می شود. در ابتدا از مواد کربنی بسیار متراکم استفاده می شود ، زیرا نتیجه نهایی برای اهداف کربن فعال باید متخلخل باشد. مواد غنی از کربن در یک کوره کوچک (نسبت به مقدار مواد) قرار داده شده و در دمای شدید تا 2000 درجه سانتیگراد پخته می شوند. آنچه باقی مانده است معمولاً 20-30 درصد وزن اولیه است و بیشتر از کربن و درصد کمی از خاکستر معدنی تشکیل شده است. این بسیار شبیه به "کک کردن" است ، روشی برای تولید کک از ذغال سنگ ، نوعی سوخت مبتنی بر کربن. فروش کربن فعال پس از تولید متخلخل کربن ، باید اکسیداسیون شود تا بتواند جاذب باشد. این می تواند به یکی از دو روش اتفاق بیفتد: گاز یا تصفیه شیمیایی. تصفیه گاز فعال شدن کربن می تواند مستقیماً از طریق گرم کردن در یک محفظه در هنگام پمپ بنزین انجام شود. این امر آن را برای اهداف اکسیداسیون در معرض اکسیژن قرار می دهد. در هنگام اکسیداسیون ، کربن فعال مستعد جذب است ، فرآیند اتصال سطحی مواد شیمیایی - همان چیزی که باعث می شود کربن فعال شده برای فیلتر کردن زباله ها و مواد شیمیایی سمی از مایعات و گازها بسیار مناسب باشد. برای تصفیه گاز فیزیکی ، فرایند تولید گازهای گلخانه ای کربن سازی باید در یک محیط بی اثر در 600-900 درجه سانتیگراد انجام شود. سپس ، یک گاز اکسیژن شده به محیط پمپ می شود و بین 900 تا 1200 درجه سانتیگراد گرم می شود و باعث اتصال اکسیژن به سطح کربن می شود. کربن فعال سازی