زنی که جرقه بحث بین المللی بر سر درخواست اتانازی را برانگیخت، سرانجام به آرزویش رسید

مارتا سپولودا 51 ساله بالاخره به آرزویش رسید.

این کاتولیک متدین رومی صبح روز شنبه در کلینیکی در مدلین کلمبیا در جمع خانواده‌اش بر اثر اتانازی درگذشت.

اما زمانی که این زن خواستار اجازه مرگ بدون پیش‌آگهی نهایی فوری - آنهایی که انتظار می‌رود شش ماه یا کمتر زنده بمانند - به تیتر خبرها تبدیل شود، راه زیادی بود. از بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) یا بیماری لو گریگ، یک بیماری لاعلاج و دژنراتیو.

سپولودا پاییز گذشته در یک مصاحبه تلویزیونی با شبکه کلمبیایی کاراکول که در فضای مجازی منتشر شد، گفت: «خدا نمی‌خواهد من رنج بکشم».

اما کلینیک که در اکتبر گذشته مجوز انجام این روش را صادر کرد، در آخرین لحظه، فقط 36 ساعت زودتر، اتانازی را لغو کرد.

Sepulveda بلافاصله به دادگاه پاسخ داد و قضات موافقت کردند. قاضی در حکم خود گفته است: «اجبار کردن یک فرد به طولانی کردن مدت نامحدود در صورت عدم تمایل و رنج عمیق، مساوی است با رفتار ظالمانه و غیرانسانی».

بر اساس این تصمیم، مارتا توانست تاریخ و زمان جدیدی را برای مرگ آبرومندانه خود انتخاب کند و تصمیم گرفت صبح روز شنبه 8 ژانویه این کار را انجام دهد.

وکلای مارتا از آزمایشگاه حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی می‌گویند: «مارتا از همه افرادی که او را همراهی و حمایت کردند، که در این ماه‌های سخت برای او دعا کردند و سخنان محبت‌آمیز و همدلانه داشتند، سپاسگزاری کرد». در یک بیانیه.

سپولودا در کشور خود و همچنین در منطقه تاریخ ساز شد و از حق مرگ شرافتمندانه دفاع کرد. او مخالفت شدیدی از سوی کلیسای کاتولیک داشت. پرونده او از مرزها فراتر می رود زیرا او آشکارا در مورد تمایل خود به مردن و آرامشی که به عنوان یک کاتولیک سرسخت داشت صحبت می کند.

وکلای Sepulveda امیدوارند که پرونده او یک سابقه باشد. «کسانی که می‌خواهند اعمال کنند و حق خود را برای مردن با عزت تضمین کنند، نباید از علنی کردن آن بترسند. لوکاس کوریا مونتویا از تیم DescLAB به Noticias Telemundo گفت: "کسانی که از حقوق خود استفاده می کنند هرگز نباید پنهان شوند."

داستان ادامه دارد

روز جمعه، یک روز قبل از کشته شدن Sepulveda، کلمبیا قبلاً یک گام بزرگ به جلو در حق داشتن یک مرگ شرافتمندانه برداشته بود. ویکتور اسکوبار، ناقل 60 ساله کلمبیایی که 30 سال است از مشکلات سلامتی مختلفی رنج می برد، در کلینیکی در کالی کشته شد. این اولین روش از این نوع در این کشور و در آمریکای لاتین برای یک بیمار غیر ترمینال بود.

لبخندی که در بسیاری از اکران ها تکرار شد

قبل از اینکه اتانازی برنامه ریزی شده اش در اکتبر گذشته به طور ناگهانی لغو شود، سپولودا این خبر را دریافت کرد که اجازه داده شده این عمل را با شادی زیاد انجام دهد و در حالی که با پسرش در مقابل دوربین های تلویزیونی با چند آبجو در دست جشن می گیرد نشان داده شد. او در آن زمان گفت: «بهترین چیزی که می تواند اتفاق بیفتد استراحت است.

Sepulveda از درد شدید ناشی از بیماری لاعلاج خود رنج می برد که به تدریج نورون های حرکتی را از بین می برد و او دیگر نمی تواند بدون کمک راه برود یا بهداشت شخصی را رعایت کند. برخی از بیماران مبتلا به ALS ماه ها یا دهه ها زندگی می کنند، اما بیشتر آنها دو تا پنج سال پس از تشخیص زنده می مانند.

Sepulveda نمی خواست منتظر این پیشرفت و رنج باشد و از خدا به عنوان "پدری که نمی خواهد رنج فرزندان خود را ببیند" صحبت کرد.

خانواده او با تاکید بر حق تصمیم گیری و داشتن نظر مستقل همه از مبارزات او حمایت کردند.

التهاب بحث حقوقی، پزشکی

کلمبیا در سال 1997 اتانازی را غیرقانونی کرد و پیشگام حق مردن با عزت در سراسر جهان بود، اما چندین دهه طول کشید تا مقامات بهداشتی پروتکل هایی را برای تنظیم این روش برای مبتلایان به بیماری های صعب العلاج معرفی کنند.

او گفت: در ژوئیه سال گذشته، دادگاه قانون اساسی با حذف شرط بیماری صعب العلاج (تشخیص شش ماه یا کمتر)، قانون را بیش از این تمدید کرد، زیرا "ممکن است در شرایطی که فرد آن را ناشایست یا تحقیرآمیز می داند، طول عمر را افزایش دهد." دادگاه، با این استدلال که مردم حق استقلال دارند.

این فرصتی بود که مارتا منتظرش بود. چهار روز پس از این تصمیم، او درخواست اتانازی کرد، که در 6 آگوست مجاز بود و قبل از اینکه کلینیک این عمل را لغو کند، برای اکتبر برنامه ریزی شده بود.

انکار اتانازی مارتا باعث ایجاد بحث های حقوقی و پزشکی شدیدی در مورد پرونده او و حق مرگ در شبکه پیچیده ای از تصمیمات قضایی و قانونی در کلمبیا شد. چه کسی تصمیم می گیرد؟ چگونه مشخص می شود که یک فرد به شدت بیمار است؟

این یک بحث فرامرزی بود: کشورهایی مانند شیلی، اروگوئه و آرژانتین قبلاً لایحه‌هایی دارند که به دنبال جرم‌زدایی از اتانازی هستند.

بیستمین دادگاه مدنی شهرستان مدلین در پاسخ به شکایتی که وکلای این زن ارائه کرده بودند، این بحث را حل کرد. لوکاس کوریا مونتویا، وکیل سپولودا توضیح داد: قاضی اذعان داشت که هرکس باید قضاوت کند و تعیین کند که چه نوع رنجی را نالایق و ناسازگار با ایده کرامت خود می داند.

او گفت: «این بر عهده پزشکان، افکار عمومی یا کلیسا نیست که تعیین کنند چه کسی بیشتر یا چه کسی کمتر رنج می برد.

سپولودا در نامه ای که پس از حکم دادگاه منتشر شد، گفت: «تأیید مجدد حقوقم در این زمان بسیار دشوار زندگی، من را سرشار از شادی می کند و اطمینان من به عدالت را تأیید می کند».

آخر هفته گذشته، نبرد طولانی او با شرایط خودش به پایان رسید.

نسخه قبلی این داستان در ابتدا در Noticias Telemundo منتشر شد.

دنبال می کنم NBC لاتین بر فیس بوک، توییتر و اینستاگرام.