اگر می خواهید "یک ملت زیر یک خدا" داشته باشید، احتمالاً این دین شما نیست

به سردبیر: پیشنهاد مایکل فلین، مشاور سابق امنیت ملی آمریکا مبنی بر اینکه آمریکا «یک ملت زیر نظر خدا و یک دین زیر نظر خدا» باشد، تاریخ خطرناک، گمراه‌کننده، تفرقه‌انگیز و تحریف‌کننده است. (نه، مایکل فلین، آمریکا نیازی به دین ندارد، نظر، 20 نوامبر)

علاوه بر این، آن دین چه خواهد بود؟ بدیهی است که به گفته فلین، این نه اسلام خواهد بود و نه هیچ یک از مذاهب بی شماری که «شرقی» در نظر گرفته می شوند. و صرف نظر از زمانی که اصطلاح "یهودی-مسیحی" معرفی شد، یک دین را توصیف نمی کند، بلکه یک سیستم ظاهراً مشترک از اعتقادات اخلاقی است.

پس فلین یعنی کاتولیک یا یهودیت؟ حدس من خیر است. که پروتستانیسم را ترک می کند. اما حتی این شامل بسیاری از مذاهب فردی می شود که پیروان آنها به شدت در مورد اصول ثانویه و اساسی اعتقادات خود اختلاف نظر دارند.

فلین یک سگ را سوت می زند، به این امید که هرکس آن را بشنود باور کند که دینش انتخاب خواهد شد. حتی سگ من بهتر از گوش دادن می داند.

اندرو روبین، لس آنجلس

..

به سردبیر: فرهنگ دینی زنده ای که ما امروز به عنوان وارسته ترین دموکراسی در غرب از آن برخورداریم، نه به دلیل سنت سکولار ما، بلکه به دلیل آن وجود دارد. تساهل، کثرت گرایی و بیان نامحدودی که ما تجربه می کنیم تنها با آزادی وجدان مورد تایید دولت تضمین می شود.

استدلال فلین برای ملت مسیحی قانع کننده است. بسیاری از آمریکایی ها یک کلیسای دولتی «تأسیس شده» و یک عهد ضمنی را ترجیح می دهند: اگر ما به خدا احترام بگذاریم، او از ما محافظت و برکت خواهد داد.

اما سکولاریسم نیز به عنوان چراغ آزادی به هویت ما افزوده است. به عنوان مثال، بدون عصر عقل، جنبش لغو لغو نمی‌توانست مجوز ضمنی کتاب مقدس برای برده‌داری و جداسازی را از متن خارج کند. از رهایی سیاسی زنان جلوگیری می شود و برابری در ازدواج غیرقابل تصور خواهد بود.

در واقع، در حالی که مدافعان میراث مسیحیت مشیت الهی را در تأسیس ملت می بینند، سکولارها سال 1776 را به عنوان تولد نوع جدیدی از دولت متعالی جشن می گیرند، جامعه ای بدون تاج و تخت و بدون محراب، جایی که عقل بشری در حال صعود است. آشتی دادن این دو انگیزه یک چالش بزرگ برای نظام سیاسی ما است.

داستان ادامه دارد

دیوید دیلئو، سن کلمنته

..

به سردبیر: فلین می گوید آمریکا به یک خدا و یک دین نیاز دارد. فقط می توانم بگویم که اگر مارک "دین" او همان چیزی است که منتشر می کند، من را به حساب نیاورید.

من ممکن است اشتباه کنم، اما من همیشه با این مفهوم زندگی کرده ام که معتقدان به خدا افرادی با اخلاق، راستگو و شایسته هستند. اگر کسی این را از دست داده باشد، فلین است.

تکرار می کنم: من را بشمار.

ربکا هرتسگارد، صحرای نخل

..

به سردبیر: راندال بالمر، کشیش اسقفی، تلاش‌هایی را که در زمان‌های قبل برای مهار ایمان به خدا به شکلی بیان انجام می‌شد، یادآوری می‌کند. پرزیدنت لینکلن و مایک منسفیلد، رهبر اکثریت سنا در دهه 1960، نقش مهمی در خنثی کردن چنین تلاش هایی در آن زمان داشتند.

نمی توانم آلمان را در زمانی به یاد بیاورم که بسیاری از ما به دنیا آمدیم - زمانی که یک نفر ملت را علیه یهودیانی که به تعداد غیر خدا کشته شدند هیپنوتیزم کرد.

خداوند بزرگتر از آن است که بتوان آن را به یک دین نسبت داد. اصلاحیه اول بهترین ایده آمریکاست.

مری لی پلانت، لس آنجلس

این داستان در اصل در لس آنجلس تایمز ظاهر شد.